Anne in het portret van Drachten door Jeffrey Wakanno

“Het kleine spul hé”

Deze levenslustige meneer kwam ik tegen toen hij een hondje aan het uit laten was, een logeetje naar eigen zeggen; “Mijn dochter komt elke week langs om even te helpen, en zo kan ik weer wat terug doen.”

Wat maakt u nou gelukkig?

“Het kleine spul he, de kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen, daar kan ik echt blij van worden. En we zien ze ook geregeld.”

Anne in het portret van Drachten door Jeffrey Wakanno

Dat klinkt als een grote en mooie familie!

“Ja dat is het ook, ik kom uit een gezin met 14 kinderen, het is alleen wel jammer want alleen mijn broer en ik zijn er nog van over. Maar zelf heb ik drie kinderen, zes kleinkinderen en nog twee achterkleinkinderen. In het verleden organiseerden we nog wel familiedagen, dan kwamen er zo’n 60 tot 70 man bij elkaar! Dan waren we buitenshuis met mooi weer en deden we spelletjes met het kleine spul.

Dat hebben u en uw familie mooi opgebouwd, mag ik vragen wat voor werk u altijd gedaan heeft?

“Ik werkte in de bouw, en heb van alles en nog wat gedaan, van timmerbouw tot betonvlechten! Maar wat ik het liefste deed is metselen, en ik kwam overal in Nederland! Maar moet het nu wat dichterbij huis vinden, bij ons tegenover het huis zijn ze namelijk bezig de supermarkt te verbouwen en mag er nog graag naar kijken hoor! Ben gek op het werk, ik kan er uren naar kijken hahah!”

Drachtster Courant

Dit is het achtste portret dat verscheen in de Drachtster Courant, en is na te lezen online in het Archief van de Drachtster Courant.

Leer deze personen ook beter kennen:

Hallo, mag ik u wat vragen? "Ik zal het maar direct zeggen, maar ik hoor niks, normaal heb ik een kladblok met pen bij me maar dat ben ik vandaag vergeten." En zo kwam het dat we dit gesprek voortzetten met een mobiel waarop ik, wat ik wilde zeggen kon typen en laten zien. Soms moet je net dát extra doen om iemands verhaal te leren kennen. En zo vroeg ik hem of hij me iets kon vertellen over zijn leven. “Mijn vader had vroeger een kwekerij, en dan zo’n eentje waar geen nee te koop was; hij werkte zich een slag in de rondte dus zei hij tegen mij: “Jongen, je moet zorgen dat je bij een advocaat op kantoor komt.” Maar dat leek mij echt helemaal niks, ik hou ervan om met mensen om te gaan en niet van dat doodse werk. Ik heb toen in het geheim gesolliciteerd bij een psychiater, ik kneep hem toen wel hoor, want je moest namelijk een periode van huis. Uiteindelijk ben ik anesthesist geworden hier in het ziekenhuis.” Zodra ik merk dat hij klaar is met zijn gedeelte toets ik zo snel als ik kan een reactie in, en laat het hem zien. “Waar ik echt blij van kan worden? Vroeger kon ik van muziek genieten, en ik zong in een koor, maar zoals je begrijpt heb ik daar nu nog weinig aan. Daarnaast heb ik twee keer een tia gehad, dus ik moet veel meer over dingen nadenken, het gaat allemaal wat moeilijker dan het ooit ging. Maar ik weet niet of je gelovig bent?” Ik knip instemmend. “Daar haal ik veel troost en sterkte uit, en ik vind het fijn om met mensen te kunnen praten, dank je wel dat je daar de moeite voor nam.”
“Alleen Bert.”
van smeden in het portret van Drachten door Jeffrey Wakanno
“Ondanks de vervelende dingen door gaan.”

Vergelijkbare berichten