“Ik moet nog een hele tijd!”

In Drachten is het altijd even afwachten wat voor reactie je terug krijgt, kun je Fries praten, of niet? Hier kreeg ik een Nederlands antwoord, ook niet zo vreemd want Judith is naar eigen zeggen “Brabander in Friesland”! Ze verstaat het overigens wel allemaal goed hoor, maar het gaan praten met een zachte “G” vond ze nergens naar klinken, dus praat ze liever Nederlands, geen probleem natuurlijk.

Hoe ben je als Brabander hier zo terecht gekomen? Ben je te winkelen of woon je hier al echt een tijdje?

“Nou, ik woon hier al echt een poos hoor, van oorsprong komen we dus vanuit Brabant maar denk dat ik hier nu samen met mijn man een jaar of 23 woon. Het was toentertijd mogelijk om bij Philips aan de slag te kunnen met het carrièreplan en toen kregen we de keus uit een aantal vestingen: Tilburg, Eindhoven en Drachten. Als we dan toch gaan verhuizen dan doen we het ook goed! Zo zijn we dus verzeild geraakt in hier in Friesland, we kregen toen zelfs hulp van uit het carrièreplan met het verhuizen, zo graag wilden ze ons hier hebben hahah! Maar je begrijpt dat we van uit dat studentenspul kwamen, en dus snel tevreden waren met wat we kregen, en we wonen er nog steeds.”

Zou je ook kunnen vertellen wat je blij maakt?

“Als we weer een hondje zouden hebben, dat zou me ècht blij maken! We hebben 25 jaar honden gehad en op een gegeven moment zegt m’n man, we doen nu maar eens 25 jaar géén honden. Maar ik mis het toch wel hoor, we zijn nu drie jaar verder dus ik moet nog een hele tijd hahah.”

Drachtster Courant

Dit is het dertiende portret dat verscheen in de Drachtster Courant in het Portret van Drachten, bekijk het origineel uit de krant in het archief.

Zoveel mensen, zoveel verhalen: