Wak&destraat II

( For non-Dutch people there is an English translation right over here.
Disclaimer: This is an automatic generated translation and we’re testing this out, so if the link is broken or anything, please let me know. )

Het beloofde vervolg op Wak&destraat; waar ik jullie vertelde over wat ik zoal dacht over straat fotografie en hoe ik het gevonden heb. ( heb ik jullie al verteld dat ik het geweldig vind ? )

Ik had dus net het eerste portret van de dag op zak, en liep opgewekt verder, geweldig dat het gelukt is! Nu nog een keer! Maar moest ik nu allemaal mensen bij langs om ze te vragen of ik hun portret mocht maken ?

Ik besloot het over een andere boeg te gooien door onopvallend te fotograferen ( de kans is groot dat iemand aan de andere kant van de straat me heeft zien fotograferen maar het gaat om je onderwerp, zolang die niet door heeft dat je een foto maakt zit je gebakken ).

Hoewel je geneigd bent om alleen naar het onderwerp te kijken is de achtergrond net zo ( of misschien nog wel meer ) belangrijk. Voor de bovenstaande foto besloot ik Blomke fan Romke als achtergrond te nemen ( als je heel goed kijkt zie je achter die dames een leien dakje, dat is het bloemenwinkeltje ) het mooie van deze techniek is dat je net kan doen alsof je een foto maakt van een gebouw ( in dit geval een bloemenwinkeltje ) terwijl je eigenlijk scherpstelt op de mensen die je beeld in fietsen.

Waar je aan moet denken als je deze techniek gebruikt:

• Zorg dat je belichting goed is voor je onderwerp ( het kan nog wel gebeuren dat je je onderwerp onder- of overbelicht door een te lichte of donkere achtergrond ).
• Zet die Ultrasonic-Hyperdrive-Silent-Whatever-Focus uit en stel je lens handmatig scherp ( tenzij je van plan bent om je uitverkoren onderwerpen pontificaal in het midden van je foto te plaatsen en ze de hele rit te volgen tijdens het scherpstellen ( totaal niet opvallend ) )
• Nadat je de foto gemaakt heb, kijk NIET op je scherm om te kijken hoe je foto gelukt is ( in het kader van niet opvallen; zodra je kijkt naar je scherm weet iedereen ( IEDEREEN ) in de weide omtrek dat je net een foto gemaakt hebt. Niet handig als je niet gespot wilt worden ).
• Afhankelijk van de lens die je gebruikt maar denk vooruit! Zie je iemand aankomen die je wilt fotograferen zorg dat je ruim op tijd bezig bent met een foto maken om niet de indruk te wekken dat je van hem of haar een foto maakt ( hoe wijder je lens hoe meer tijd je hebt, heb je meer een telelens dan zal je verder vooruit moeten kijken. ).
• Als mensen je dan toch doorhebben, leg je camera aan de kant en glimlach of nog beter maak een praatje. Heb je de foto al gemaakt? Laat deze zien! ( het klinkt misschien heel logisch, maar door dit te doen maak je contact met de mensen om je heen en dat voelt voor jezelf prettig, dat voelt voor de mensen prettig en het is goed voor je zelfverzekerdheid! Wat wil een fotograaf nog meer ? )

Wat je je kan afvragen, is het principieel gewenst om onopgemerkt te blijven? ( tenzij je je ninja vaardigheden wilt scherpen! Ieder zijn ding. )

Je ziet heel duidelijk dat de lading verandert als iemand je opmerkt terwijl je de foto neemt of dat niet doet, zoals dat hier het geval is. Diep in gedachten maar toch geconcentreerd loopt ze naar de bus; ze heeft iets te lezen meegenomen maar neemt nog niet de moeite om er al in te kijken. Doordat ze niet in de gaten had dat ik een foto van haar nam krijgen we een kijkje in haar leven.

Over lading gesproken; doordat hij me doorheeft stijgt de spanning dramatisch! Vooral omdat hij totaal niet reageerde. Voordat ik de foto maakte stond hij zo, en tien minuten later stond hij nog precies zo.

Doordat de rechterdame ( voor de kijker links ) je aankijkt krijg je als kijker een connectie met het beeld, het spreekt meer als het ware. “Need a smile?” vroeg ze hier, voor wie zich dat afvroeg.

Deze heren hebben we eerder gezien, maar stel je voor dat hij je niet had aangekeken, niet gereageerd had. Dan had ik het moment vast gelegd zoals het zou zijn zonder dat ik er aanwezig was. Zou het daardoor interessanter geworden zijn? Of om de vraag anders te stellen, is het principieel gewenst om onopgemerkt te blijven?

Nee.

En dat maakt deze foto als geen andere duidelijk! Zou ik de hele middag onzichtbaar zijn geweest had ik niet een paar uur eerder een praatje met haar gemaakt en had ze me niet zo uitbundig begroet toen ik haar later weer tegen kwam. Het is grappig want ik herkende haar pas nadat ik de foto genomen had.

Door op deze manier met straatfotografie bezig te zijn kom je in contact met mensen, je word een deel van het straatbeeld maar bovenal ben je vrijer dan ooit te voren. Je bent in staat om de bubbel waar veel mensen tegenwoordig in leven te doorprikken.

[stag_sidebar id=’kleine-actualiteiten’]