Straatportret gemaakt in het friesschathuis
|

Willen mensen dat wel?

Maar dat is niet hoe een gesprek begint, ditmaal begon het met de volgende vraag; ben je hier voor een opdracht? Vorige week hadden we er een paar die moesten werken aan spiegelen, wel grappig glimlacht ze, ze hadden geen idee wat ze ermee moesten.

Maar wat doe jij dan zoal? Dus ik legde haar uit dat ik nu bezig ben met het maken van portretten van mensen op straat en dat voorzie van het gesprekje dat we gevoerd hebben.

Willen mensen dat wel?

Straatportret gemaakt in het friesschathuis

Blijkbaar kon ze zich niet indenken dat mensen met zoiets zouden willen meewerken, maar om haar een kort antwoord te geven is het Ja, mensen vinden het over het algemeen leuk. Nu moet ik eerlijk zeggen dat keiharde cijfers me ontbreken, maar als je ongeveer zou moeten zeggen hoeveel wel willen en hoeveel er niet willen dan zou ik zeggen dat ongeveer de helft van de mensen mee wil werken ( de andere helft heeft of haast, begrijpt niet goed wat de bedoeling is of heeft simpel weg geen zin. Interessant is dat het weer een grote factor lijkt te spelen in de ja/nee verhouding ).

En nadat ik dit verhaal heb afgestoken zegt ze lachend; hahah nou ik weet het niet hoor, ik sta er nooit leuk op.

Om eerlijk te zijn, zeg ik haar, ligt dat meestal aan de fotograaf en is dat niet uw schuld, zullen we eens een portret maken?

En dat is hoe straatportretten worden gemaakt.

reintsje kuipers op straat van drachten door trouwfotograaf jeffrey wakanno
“Ik heb niet echt een heel grote droom eigenlijk”
twee dames uit drachten waarvan eentje met een gebroken arm
“Maak er maar een beter verhaal van”

 

 

 

 

[stag_sidebar id=’ondertussen-in-drachten’]

P.S. Ze was tevreden met het portret, niet een onbelangrijk detail.

Vergelijkbare berichten