“Iedereen kende mij”

Johannes kwam ik tegen zo rond het carillon, op een warme en drukke middag in het centrum van Drachten, hij vroeg mij wat ik zoal aan het fotograferen was ( op straat rond lopen met een camera nodigt immers uit tot een gesprekje ). Ik vertelde hem van het Portret van Drachten, dat ik het verhaal achter de mensen zoek die je zo op straat tegen het lijf loopt. Zo vroeg ik hem of hij iets over zichzelf zou willen vertellen, hoe Drachten hem beviel.

Zo vroeg ik hem of hij iets zou kunnen vertellen over een moeilijke periode in zijn leven waar hij beter uit is gekomen.

“Een tijd terug kreeg ik een hersenbloeding, daar door kan mijn linker hand niet meer zo goed gebruiken, en dat heeft er ook voor gezorgd dat ik in deze scootmobiel rondrijdt. Het was een moeilijke tijd maar het gaat nu een stuk beter gelukkig. Het is alleen dat ik niet aan Drachten kan wennen, eerlijk waar niet, voordat ik hier kwam, woonde ik in Surhuisterveen, daar kende ik iedereen en iedereen kende mij, maar dat is hier niet meer zo. Er zijn gewoon te veel mensen om te onthouden. Ik werkte vroeger op de molen, en daar maakten we allerlei soorten meel, waar ik echt van hield was van die kruidkoek, de ingrediënten maakten we daar ook, dus je kon gewoon een zakje ophalen en je had het zomaar klaar. Dat was pas goed spul, en ideaal voor als je bezoek kreeg.”

Dat klinkt inderdaad niet verkeerd, maar waar kijkt u tegenwoordig naar uit?

“Ik ga straks een aantal weken naar Israël, ik wil wel eens zien hoe het er daar nou uit ziet, je kent de verhalen uit de Bijbel wel. Maar het lukt me nooit om er een beeld van te krijgen, dus daar ga ik straks heen.”

Drachtster Courant

Deze artikelen zijn sinds kort ook te lezen in de Drachtster Courant, en dit is dus één daarvan! Via deze link kun je de krant digitaal bekijken: digitaal archief Drachtster Courant.

Leer nu ook deze personen kennen: